Fizikalna medicina je grana medicine koja primenjuje različite metode i terapije u cilju prevencije, dijagnostike, lečenja i rehabilitacije osoba koje imaju problema sa mišićno-skeletnim sistemom, u slučajevima povređivanja ili pojave bola.

Osnovni cilj fizikalne medicine je da osposobi funkcionisanje obolelih i povređenih tkiva i organa, kao i da pruži pomoć pacijentima prilikom njihove rehabilitacije.

Fizikalna terapija obuhvata:

Elektroterapiju– čiji toplotni efekat utiče na opuštanje muskulature i poboljšanje cirkulacije, poboljšanje mišićne mase i opšteg stanja tretirane regije. Postoje galvanska, dijadinamična, interferentna struja, elektrostimulacija i TENS koji se najčešće koriste kod degenerativnih i reumatskih oboljenja, iščašenja, preloma, paralize i sportskih povreda kao i cervikalnog i lumbalnog sindroma.

Ultrazvučnu terapiju –što predstavlja visokofrekventnu dubinsku mikromasažu tkiva prilikom koje se koristi električna energija koja prelazi u mehaničku, tj. zvučnu i njenom apsorpcijom proizvodi toplota u tretiranim tkivima.Koristi se kao kombinovana terapija sa dijadinamičnim strujama čime se postiže analgetski i vazodilatorni efekat ili sa intereferentnim strujama čime se dobija analgetični, trofični i stimulativni efekat.

Magnetnu terapiju –koja koristi magnetno polje za smanjenje otoka i zapaljenja, smanjenje bola i uspešno zarastanje rana.

Laser terapiju –koja se koristi najčešće kod postoperativnih stanja, redukcije bola i otoka, pospešuje regenerativne procese.